Τώρα γράφω και κλαίω ακούω τα άπαντα της από το Youtube. Θυμάμαι όταν πρωτοάκουσα το Back to Black. Είπα από μέσα μου γουαου τι δυναμική φωνή είναι αυτή, πρέπει να ειναι και εξαίσια γυναίκα. Μετά την είδα και είπα πολλά μαλλιά για το γούστο μου το κοσμοπολίτικο και πριγκιπικό. Και λίγο άπλυτη. Αλλά ας είναι. Είναι φωνάρα. Μπορεί να είναι η επόμενη...Madonna; για τα επόμενα 20 χρόνια.
Τελικά αποδείχθηκε ότι ήσουν ακόμα μια περίπτωση χαμένη από χέρι. Να έχεις το ταλέντο, τα λεφτα, όλες τις προοπτικές να μεγαλουργήσεις αλλά ήθελες να δοκιμάσεις και την άλλη πλευρά. Άλλωστε μας το είπες με το You know i am no good. Να πας στο καλό. Dont let the door hit you στο χέρι που τραβαγες ενέσεις μωρό μου.
 |
| Πριν και μετά |
Παιδιά πρέπει να κάνουμε νόμιμα τα ναρκωτικά. Είναι κρίμα να ξοδεύει η δημοκρατία τόσα λεφτα για πρόληψη, δίκες, φυλακίσεις, υπερωρίες της ΥΚΑΝ, αποκατάσταση των ναρκωμανών, ενώ θα μπορούσαμε καλλιστα να είχαμε όλα τα ναρκωτικά ελεύθερα, θα κτίζαμε την νεα ΑΗΚ σε τρεις μηνες, το χρυσό άγαλμα στα κάκκαφα σε δυο εβδομάδες, οι εμπόροι ναρκωτικών θα πηγαίναν να υπογράφουν ανεργιακό μέσα σε ένα σαραβαλάκι χωρίς ΜΟΤ και το σημαντικότερο, θα ξεγνοιάζαμε από τον κάθε ηλίθιο κρετίνο που καταναλώνει το ίδιο - λίγο που απέμεινε - οξυγόνο με εμάς τους υπόλοιπους και θέλει να δοκιμάσει λίγο χασίσι στην αρχή επειδή μπορεί να το ελέγξει λέει.
Κλώτσημα του κουβά (σίκλα κατά τας γραφάς) και μετά θα μπορούσαμε να κλεισουμε και ευκολότερα τραπέζι στον Βαρωσιώτη, στο Aperitivo, θα βρίσκαμε θέση να παρκάρουμε στον Πρωταρά, παντού μωρέ. Θα γλιτώναμε και από το ΚΕΝΘΕΑ που μας καθυστερεί στα φανάρια. Άι στα τσακίδια τέλος πάντων.
Θα σε θυμαμαι για πάντα Amy. Χτιτζιό.
