Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Οι Μουτζαχετιν στα Λατινικα;

Μια εισήγηση για το πως θα πετύχει η επαναπροσέγγιση μεταξύ Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας. Τα ποτά εν από το κατάστημα. Οσο για τους Μουτζαχετιν έπεται συνεχεια.
Share/Bookmark

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Πολυνείκης και πολυτεχνίτης


Share/Bookmark

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

ΡαδιοΝευροκτόνιος

Κλείνει φέτος 20 χρόνια αυτό το Πανηγύρι... αγάπης. Μια και έχει ήδη ενηλικιωθεί, δε θα ήταν καλά να τον αφήσουμε μόνο του τον ραδιομαραθώνιο να δούμε αν μπορεί να σταθεί στα πόδια του; Να ανοίξει τα φτερά του βρε αδερφέ. Κάτι σαν τα πουλάκια. Και ίσως να αποδημήσει σε άλλο κλίμα. Τροπικό. Με τυφώνες κατά προτίμηση.
Share/Bookmark

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Το προεδρικό σερβίρει σουβλάκι και κεφτέδες

Ενα σημαντικό γεγονός συμβαίνει κάθε 1η του Οκτώβρη στη Λευκωσία εκεί στη Δημοσθένη Σεβέρη που το 2028 προβλέπεται να μετονομαστεί σε Λεωφόρο Δημήτρη Χριστόφια. Το Προεδρικό Μέγαρο ανοίγει τις πύλες του στους πολίτες ώστε να συγχαρούν τον εκάστωτε Πρόεδρο για την επέτειο της Κυπριακής ανεξαρτησίας. Ή τουλάχιστο έτσι λένε.

Κατ αρχάς δε ξέρω γιατί δεν το κάνουνε αυτό στον Τρίκκη ας πούμε που έχει και μεγαλύτερο πάρκινγκ και δεν θα ταλαιπωρούνταν οι - στην πλειοψηφία τους - ηλικιωμένοι πολίτες που επιθυμούν να ττοκκάρουν τον Πρόεδρο και δεν μπορουν να ανεβούνε το ανηφορο για το Προεδρικό. Τη βγάζει φτηνά το Προεδρικό πάντως. Σερβίρει πίττες με χαλλούμι, σουβλάκια στο ξυλάκι, κεφτέδες και καβουροπόδαρα. Νερό για ποτό σε πλαστικά ποτήρια παρακαλώ. Για μουσική φέρνει φιλαρμονικές αστυνομίας και ΣΜΕΦ μούκτι φίλε μου. Καλά η μουσική δεν είναι και τίποτα επιπέδου Στέλλας Μπεζεντάκου αλλά ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Και ο Πρόεδρος στήνεται με τη γυναίκα του και δέχεται το πλήθος. Ακριβώς όπως όταν πάντρευε την κόρη του και κατέβηκαν μιλιούνια να δώσουν το φακελλακι τους σε ένα ξένο πλάσμα που τύγχανε να είναι κόρη του Προέδρου. Ρεζιλίκια. Τι του λένε δεν ξέρω. ¨Να μας ζήσει κύριε Πρόεδρε¨ ¨Ευχαριστώ και στα δικά σας (ίδρυση δικού σας κράτους). Περάστε στον κήπο να φαουσιάσετε.¨

Το πλήθος είναι ένα διασκεδαστικός συνδιασμός ηλικιωμένων που συγκινούνται ακόμα με την επέτειο και άλλων ατόμων που τους έβγαλε η θάλασσα εκεί στο Προεδρικό. Αν βγάλουμε έξω τους ξένους διπλωμάτες που εθιμοτυπικά κάνουν τον γυρό τους εκεί, σκεφτείτε τον Γάλλο πρέσβη να τρώει κεφτέ στην οδοντογλυφίδα, και άλλους αξιωματούχους, εκεί κατεβαίνουν διάφοροι αξιωματικοί της εθνικής φρουράς - ξέρετε, το σώμα που σε λίγο θα έχει περισσοτερους αξιωματικούς παρά στρατιώτες - που βασικά υποχρεούνται να παραστούν. "Το απαιτεί η εθιμοτυπία και ο Υπουργός Αμύνης, ως καλοί αξιωματικοί να συγχαρούμε την κεφαλή του κράτους", (παρόλο που αυτή η κεφαλή ίσως μας κλείσει την Ε.Φ.) Κατεβαίνουν σχολές Ευελπίδων με τα σπάθακια τους που βλάστημανε την ώρα που ντυθηκανε να πάνε εκεί και Ελδυκαριοι που ρίχνουν και καμια ματιά στα κορίτσα. Ποια κορίτσια δηλαδή... Πάνε άλλοι μουχτιτζίδες για να φάνε για μια ολόκληρη ώρα του σκασμού. Πάνε και διάφοροι του κόμματος να ττοκάρουν τον Πρόεδρο και να καπαρτίσουν που κέρδισαν τις εκλογές. Που τον καιρό του Τάσσου δεν πατούσαν εκεί σε τέτοια επέτειο. Αντιλαμβάνεστε, πάνε φίλα προσκείμενοι στην πολιτικη παράταξη που ανήκει ο Πρόεδρος. Πάνε κάτι θείες του Προέδρου, ευκαιρία να τον δούν που κοντά και να τον φιλήσουν τωρά που εν πολυάσχολος και δεν προφταίνει. Προχτες πήγανε και Κινέζοι όχι τίποτα της Πρεσβείας, ήρθαν μπήκαν χαιρετισαν και έφυγαν. Να μεν χαρώ το φώς μου. Πήγαν κάτι γεροντοκόρες με μια νάνο που έδειχναν να αγαπάνε πραγματικά τον Πρόεδρο. Τα βαριεστήμενα μεσήλικα ζευγάρια εν άλλη ιστορία. "Ντύθου γυναίκα να σε πάρω στο Προεδρικό, ε βέβαια τόσο γλεντζές και αρκοντάδρωπος είμαι, τι καλύτερο έχει το Παβίλιον;"

Έπρεπε ο Πρόεδρος να επιτρεπει να του βγάζουν φώτο μαζί με τους προσκεκλημένους ώστε να μπορεί όποιος θέλει να τον κρεμάζει στο καθιστικό του και να κορδώνει ότι εν φίλος του. Έναντι κάποιας συμβολικής αμοιβής φυσικά, τα έσοδα των οποίων να πηγαίνουν σε κοινωφελής σκοπούς όπως στηριξη ΚΙ.ΣΑ., ταμείο Θύρας 9, Πολιτιστικό Σύνδεσμο Κελλακίου.

Υποπτεύομαι πως όλοι αυτοι οι άνθρωποι που πάνε αυτοβούλως εκεί, έχουν ακόμα ένα κίνητρο αυτό του γλυψίματος. Κάνε ττόκκα με τον Πρόεδρο και ίσως σου ρίξει κανένα κοκκαλάκι ρουσφετιού. Να κυκλοφορήσουν ανάμεσα σε πολιτικούς, κρατικούς αξιωματούχους και να νιώσουν και εκείνοι κάπως σημαντικοί. Αυτή η μέρα είναι ίσως η μοναδική του χρόνου που μπόρεις να πεις τον πόνο σου του Προέδρου και αυτός να μην μπορεί να σε πετάξει έξω με τις κλωτσιές.


Share/Bookmark
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

_______Φτιαγμένο με μεράκι και αγνή, καθαρή ειρωνεία________

____________________________________________________________________