Οκ ο twistedtool έχει κάθε δίκιο να έχει παράπονο. Κουράστηκε να φτιάξει ένα ποστ, το οποίο σκέφτηκε μόνος του αφού δούλεψε η παρατηρητικότητά του, και το έβαλε στο μπλογκ του χωρίς να αναμένει κανένα κέρδος παρά μόνο την αναγνώρισή από εμάς, το κοινό, whatever. Από εμάς την είχε. Έρχεται μετά κάποιος δημοσιογράφος που πληρώνεται ένα Α ποσό μηνιαίως, σέρφαρε λίγο στο διαδίκτιο, κνίστικε και τηλεφώνησε στον αρχισυντάκτη του λέγοντας του ότι έχει έτοιμο το θέμα της επόμενης ημέρας. Μπράβο ρε τσιάκκο! αναφώνησε ο μάστρος του.
Μου θύμισε που είχα κάνει και εγώ ένα ποστ για τον γενικό εισαγγελέα τον Κληρίδη στις 22 Ιουνίου του 2009. Ούτε που θυμάμαι περί τίνος επρόκειτο. Είχα πάρει τη φώτο από το Φιλελεύθερο, έσβησα τα γραμμένα και έβαλα τα δικά μου.
Στις 28 Ιουνίου του 2009 πάντα, κυκλοφόρησε το Purple του Πολίτη. Σε κάποια σελίδα του ο Μαρίνος Νομικός, πριν μεταγραφεί στον Φιλελεύθερο και γινεί ο pash σατιρικός του TVμανία, δημοσίευσε αυτές τις χαριτωμένες φώτο.
Βίωσα τότε μια απ' εκείνες τις "things that make you go hmm" στιγμές. Όχι δεν μπορώ να πώ αντέγραψε τη φώτο μου. Μπορώ να πω πήρε την ιδέα μου και την "ανέπτυξε" πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις στο Skontoκοτέτσι. Εκτός αν το σκέφτηκε μόνος του τυχαία 6 μέρες μετά. Ίσως να είμαστε συνδεδεμένες ψυχές ρε και να σκεφτόμαστε τα ίδια πράματα! Μπορεί να είναι ο δίδυμος, ασχημότερος αδελφός που δεν είχα γνωρίσει ποτέ και χάθηκαν τα ίχνη του όταν επισκέφθηκε ο άγιος Αμβρόσιος την αίθουσα νεογνών και άλλαξε τις ετικέτες μας.
Όπως είπε και ο μέγιστος Χρύσανθος Τσουρούλλης, εμείς οι πτωχοί μπλόγκερς μπορεί στο προσωπικό μας blog και μόνο σε αυτό, να επιλέξουμε να έχουμε άλλες προσλαμβάνουσες. Σε μια λογική ανταλλαγής ιδεών και σκέψεων, έντονων ενίοτε, με καλή διάθεση πάντα, για τα όσα κινούνται στη Δημόσια Σφαίρα.
Αλλά όχι ρε πούστη να πληρώνεσαι μηνιάτικο και να γεμίζεις τις σελίδες σου με ιδέες άλλων και να μην κάνεις μια αναφορά, είτε από ευγνωμοσύνη είτε από το φόβο των ιουδαίων μπλόγκερ που μπορεί να σε κράξουν. Το χειρότερο είναι ότι χέστηκε που τον κράζουμε o Χατζηβασίλης. Χέστηκαν και οι μαστόροι του. Στ΄αρχίδια τους, αυτοί μπαίνουν στα περίπτερο δίπλα από τις καπότες ενώ εμείς είμαστε τρίχες στα διαδικτιακά παπάρια του Bill Gates.
Ο Δημήτρης Μάμας δεν τυγχάνει σήμερα της αναγνώρισης που του αρμόζει στο δημοσιογραφικό κόσμο. Τουλάχιστο όμως αυτός είχε την αξιοπρέπεια και το ήθος να επικοινωνήσει και να ζητήσει άδεια να δημοσιεύσει κάτι από έναν παντελώς άγνωστο, αρχάριο μπλόγκερ ονόματι skonte το 2007. Και γι' αυτό και μόνο το λόγο οφείλουμε το μέγιστο σεβασμό στο πρόσωπό του. Οι υπόλοιποι κάνουν μόνο για να του παραδίδουν την πίτα μιξ που παράγγειλε, με το μοτοσακό.
