Για κάθε ηλίθια πράξη χρειαζεται ακόμα ένας ηλίθιος να την επικυρώσει. Ή και περισσότεροι. Καλή ώρα ο Αντρέας Ευστρατίου.
Παρόλο που λέει ότι δεν είναι πλούσιος, εντούτοις έφτιαξε το νυφικό με τη μακρύτερη ουρά στον κόσμο το 2006 και του κόστισε 20000 ευρώ. Αυτό τον έβαλε στο βιβλίο των ρεκόρ. Ως εδώ ωραία και μπράβο του.
Το να βάζεις υποψήφιος για πρόεδρος ενώ ο αδερφός σου μπορεί και να μη σε ψηφίσει λέει κάτι για σένα. Ίσως ότι είσαι γραφικός και φαντασιόπληκτος. Το να επιλέγεις το σήμα μιας διεθνούς εταιρείας για σήμα σου, το λιγότερο σε κάνει παναϊρκώτη ερασιτέχνη. Κοτζαμ Μαλάς και έφτιαξε πρωτότυπο σήμα.
Τα θλιβερά αρχίζουν από τη στιγμή που έδωσε το λογότυπο ο Ευστρατίου στον Έφορο Εκλογών. Πρέπει η εικόνα του Guinness να πέρασε από 6 χέρια μέχρι να μπει στο τυπογραφείο για τύπωμα το ψηφοδέλτιο. Και κανείς δεν κατάλαβε, κανενός δεν του θύμισε τίποτε αυτό το σχέδιο να ανοίξει το στόμα του να πει κάτι. Τόσο στόκοι είναι κάποιοι. Δε ξέρω πως το πληροφορήθηκαν τόσο γρήγορα στην εταιρεία για τη χρήση του σήματός της, ακόμα προχτές αποφάσισαν πως θα είναι και εμείς καλά καλά δεν το είδαμε ακόμα.
Τώρα θα μας μείνουν τα έξοδα να τυπωθουν 575.000 ψηφοδέλτια, εκτός αν τα δώσουν σε σουβλιτζίδικα να τυλίγουν τις πίτες σουβλάκια. Θα μας μείνει και η ρετσινιά ότι προφανώς πρέπει να είμαστε τίποτα υποανάπτυκτοι τύποι εδώ στην Κύπρο να κάνουμε τέτοιες γκάφες.
Έχω να εισηγηθώ κάτι σε περίπτωση που δεν επιτρέψουν στον Ευστρατίου να χρησιμοποιήσει το σήμα των Guinness. Αν πίνει απ' αυτό το αναψυκτικό, τότε αυτόματα του δίδεται το δικαίωμα να το βάλει σαν έμβλημά του.
